Visie & Inspiratie

"Op een dag besloot ik dat het leven mooi en waardevol is"

- mijn oma Soelasri Atmomihardjo

​

Mijn Indonesische oma en Friese opa woonden naast ons huis in Noord-Brabant. Als kind zag ik hoe mijn oma zich verwonderde over de kleinste dingen, hoe ze kon vergeven wat zwaar was, en hoe ze al zingend door het leven ging. Ze vertelde dat ze op een dag besloot dat het leven mooi en waardevol is. Dat vond ik zó sterk, juist omdat ze ook diepe ellende, heimwee en eenzaamheid heeft gekend. Ik vroeg me af: kan dat echt, zo’n keuze maken? En ik heb ervaren: ja. Voor mij werkt het ook zo. Iedere keer als ik weer écht kijk – naar wat leeft, in en om me heen, zie en voel ik het wonder. In mezelf. In de ander. In de natuur.

​

Wat ik zie in deze tijd

Ik zie steeds meer mensen die diep van binnen wéten dat het anders kan. Die zoeken naar nieuwe vormen van samenleven, systemen herzien, en keuzes maken die kloppen – voor zichzelf, voor elkaar, en voor de generaties na ons. Mensen die iedereen willen meenemen, vanuit het besef dat iedere stem ertoe doet. Ook de stem zonder woorden, van de bomen, de bodem, de dieren. Elk perspectief heeft een plek in het grotere geheel.

​

Tegelijk zie en ervaar ik ook iets anders: veel onrust. Vervreemding. Stemmen die overschreeuwen, die niet zoeken naar verbinding maar naar macht. Een groeiend gevoel van er alleen voor staan, van altijd maar moeten. Ik zie mensen – mezelf soms ook – vastlopen in chronische stress. In een overlevingsstand die klein houdt. Die dromen dempt. Die afsnijdt van wat we werkelijk te brengen hebben. Mijn nieuwsgierigheid wordt wakker... want wat nou als...

​​

Wat nou als...

we samen bouwen aan een toekomst waar we weer zin in hebben? Door te beginnen bij ruimte te maken voor wat we het liefste doen. Te focussen op waar we wél invloed hebben – en onszelf toe te staan grootser te dromen.

​​

Ik geloof in:

• De ander aanmoedigen tot het waarmaken van hun dromen

• De aanstekelijkheid van het zelf te doen – door mijn muzikale droom te volgen.

• Dat het mogelijk is om patronen en aannames vanuit angst te doorbreken – via échte ontmoetingen buiten de bubbel, en door iets verrassend anders te ervaren.

• Het opzetten van verbonden communities en laagdrempelige pilots, vanuit gedeelde intrinsieke motivatie en open uitnodiging

• Het herontdekken van de rol van samenzang als verbindende kracht in de samenleving, ook buiten kerken en religies

• Rijke culturele tradities en ieders verbeeldingskracht inzetten om potentie beter te benutten, zichtbaar te maken en te verweven.

• Vreugde als effectieve vorm van activisme

​​

De kern van mijn werk​

Vanuit mijn stichting Mama Louise werken we met mensen die iets voelen borrelen – een plan, een idee, een verlangen. En brengen we ze samen met anderen die het kunnen versterken. Vanuit een ander perspectief, andere ervaring, andere cultuur. Niet binnen de bubbel, maar juist daarbuiten – waar het schuurt, verrijkt en écht wordt.

​

En altijd: muziek

Zelf hou ik van componeren en co-creëren – iets uit de ideeënwereld, voor iedereen hoorbaar te maken. Componeren brengt mij in een creatieve stroom van mogelijkheden. Een manier om de blik te verruimen en mijn kinderlijke enthousiasme te ervaren. Dat gevoel deel ik graag met anderen, juist ook met mensen voor wie kunst niet vanzelfsprekend toegankelijk is. Zo neem ik graag mijn buren mee op een muzikaal avontuur, als mede-makers van dat avontuur. En zij nemen mij weer mee – op reis door hun culturele tradities. Naar vergeten of voor mij verborgen rituelen. Voor mij is het de moeite waard om te onderzoeken hoe samenzang kan bijdragen aan het gezamenlijke vinden van een nieuwe harmonie – vol verbinding, en een gevoel van thuis.​ Waar je ook vandaan komt.

​

​